Fred de Graaf, sinds kort voorzitter van de Eerste Kamer, was burgemeester van Apeldoorn tijdens de aanslag op het Koninklijk huis. Eerder maakte hij als burgemeester de Hercules-ramp mee. Die rampen zitten in zijn hoofd achter deurtjes ,,die niet te vaak open moeten”. Hij vindt ,,houvast, troost en stimulans” in zijn geloof in God.
Fred de Graaf heeft vanaf zijn jeugd wat met religie gehad. Hij groeide op in het West-Brabantse Roosendaal. Zijn vader was rooms-katholiek en zijn moeder hervormd. ,,Mijn moeder komt oorspronkelijk uit Zeeland. Het gezin vestigde zich in Brabant omdat mijn opa daar een boomkwekerij exploiteerde. Mijn moeder leerde mijn vader in de oorlog kennen. Hij was rooms-katholiek opgevoed. Vooral vanuit die kring kwam er veel verzet tegen het gemengde huwelijk. Dat heeft ertoe geleid dat mijn vader de kerk vaarwel zei. Mijn moeder bleef lid van de Hervormde Kerk. Daar ben ik gedoopt, met mijn twee jongere zussen.”
De Graag verhuisde na de middelbare school naar het noorden; hij studeerde Nederlands recht in Groningen. ,,Ik schijn op dertienjarige leeftijd op een verjaardagsfeestje ooit gezegd te hebben dat ik burgemeester wilde worden. De hele familie lag in een deuk, want die had niets met de overheid. Ondernemend als ze waren, zagen ze de staat alleen als de instantie waaraan ze belasting moesten betalen.”
,,Ik zong destijds in Groningen in een studentenkoor en heb serieus overwogen om iets te gaan doen in het studentenpastoraat. Dat is er niet van gekomen.”
,,Toen ik na het burgemeesterschap in Leersum in 1989 in Vught terechtkwam, ik was toen 43, trof ik daar een enthousiaste jonge dominee met oog voor kunst en cultuur. De kerk zat daar vol. Ik dacht toen: dit is het moment; nu ga ik het doen.” Lees meer op http://www.hetgoedeleven.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten